Op vakantie

Dit jaar is het met de vakanties natuurlijk erg raar gelopen. Veel vakanties die waren geboekt, werden geannuleerd of mensen besloten niet meer te gaan vanwege Corona. Samen met mijn gezin besloten wij toch naar Frankrijk te gaan toen de grenzen geopend werden. Niet alleen vanwege Corona, maar eigenlijk meer nog vanwege mijn chronische migraine vond ik dit best spannend. In dit artikel vertel ik jullie hoe de vakantie ging. 

Dit jaar hadden we al vroeg geboekt. Begin 2020 stond onze vakantie naar Frankrijk al gepland. We zouden voor het eerst met de auto gaan, mijn partner, mijn 3 jarige zoontje en ik. Toen Corona uitbrak en de maatregelen toenamen, hadden we ons er al bij neergelegd dat de vakantie niet door zou gaan. Maar onverwachts werden al vrij rap de maatregelen weer versoepeld, totdat bekend werd gemaakt dat op 15 juni de grenzen naar Frankrijk weer geopend zouden worden. Daar waren wij toch wel blij mee! Helaas annuleerde VacanSoleil enkele dagen hiervoor onze vakantie zonder overleg, en gaven ons een Corona voucher. Heel onlogisch en daarnaast waren ze met geen mogelijkheid te bereiken. Dit gaf opnieuw weer even veel onzekerheid, want ondertussen was alles zo'n beetje volgeboekt! Wat eigenlijk heel raar is, als alles geannuleerd is.... Op 15 juni vonden we dan toch een andere mooie bestemming in Frankrijk en boekten we deze alsnog. 

Op 25 juni vertrokken we. Bestemming: Vendres in Frankrijk, Blue Bayou camping. Afstand? Maar liefst 1200 km. Op de heenweg hebben we dus halverwege in een hotel overnacht. En de heenweg ging uitstekend. Mijn partner reed want hij vindt dit erg leuk om te doen en met mijn migraine en triptanen was dit sowieso een verstandige keuze. Siem, ons zoontje, deed het super goed. Hij heeft letterlijk niet één keer gemopperd en vermaakte zich in de auto uitstekend met de tablet, boekjes, kleurboeken en af en toe een dutje. Ideaal! 

Het plaatsje Vendres en de camping waren super. En achteraf gezien was onze omboeking naar een andere bestemming een geluk bij een ongeluk. De plek waar we eerst heen zouden gaan was midden Frankrijk en gaf elke dag ongeveer 21 graden aan. Prima weer, maar te fris om te zwemmen bijvoorbeeld. Vendres ligt in Zuid Frankrijk aan de Middellandse Zee en hier was het elke dag gemiddeld zo'n 27 tot 30 graden. Heerlijk. We hebben elke dag gezwommen in het zwembad en/of de zee, veel stokbrood gegeten en het plaatsje Bezier bezocht (aanrader!). 

Van Corona hebben wij weinig gemerkt op de camping. Het enige wat anders was als anders, was het feit dat je moest reserveren als je wilde zwemmen. Dit kon via een app en kon steeds maar voor een uur. Hier baalde we wat van, maar in de praktijk bleek dat je altijd per direct kon reserveren omdat er altijd wel plek was en je dit na een uur ook gewoon kon verlengen. Nu waren wij wel net buiten het hoogseizoen. Wanneer het op de camping drukker zou zijn, is dit wellicht anders. Wanneer we winkeltjes of iets dergelijks bezochten buiten de camping om, moest je soms een mondkapje om. Zeker bij tankstations. Maar dat is dan ook zo'n beetje alles. In Frankrijk houden ze 1 meter afstand, in plaats van 1.5 meter. Althans, dat is officieel de bedoeling maar erg weinig mensen houden zich eraan. In winkels passeren mensen je gewoon op een paar centimeter na en in de rij voor de kassa heeft iedereen zo'n beetje lak aan die meter afstand. Ik ben niet zo huiverig voor Corona, maar zelfs ik vond dit niet prettig! Maar goed, dit kwam soms voor in een winkel. Op de camping niet, daar vergat je bijna heel het Corona gebeuren. 

Nu zullen jullie je afvragen, ja mooi verhaaltje maar hoe ging het nu met die migraine!? Nou, om eerlijk te zijn eigenlijk ontzettend slecht. Dat kan ik niet mooier maken dan het is, dan zou ik liegen. Ik weet dat ik natuurlijk chronische migraine heb, maar ik had gehoopt dat er ook zo nu en dan een goede dag tussen zou zitten waarbij alleen de dagelijkse hoofdpijn een rol zou spelen. Net zoals ik thuis ook wel eens een goede dag heb. Maar helaas was het in de week op de camping elke dag bingo. Ook dit heb ik natuurlijk vaak thuis, een week of langer elke dag aanvallen. Maar het was ontzettend balen dat dit net in de week in Frankrijk moest zijn. Dit betekende dus elke dag triptanen, die daarom ook niet meer zo goed werkte. Ik had dus constant hoofdpijn. De triptanen zorgde er vooral voor dat het niet te heftig werd. Ik moest wel elke middag plat, net zoals thuis. Maar als dit dan werkt, had ik dat prima gevonden. Maar dit was dus steeds niet voldoende. Bovendien maken al die triptanen je ook ontzettend moe. Het was dus elke dag best wel zwaar want ik wilde natuurlijk wel mee naar het strand en naar het zwembad enz. Ik vond het al onwijs moeilijk eraan toe te geven dat ik me elke dag moest terug trekken. Je wil natuurlijk gewoon bij je gezin zijn en leuke dingen doen, zeker op vakantie voel je dit des te meer. Ik worstelde dus ook meer dan eens met frustratie, boosheid, verdriet en schuldgevoel. En dat terwijl mijn partner en mijn zoontje schatten zijn! Siem ging dan gewoon even samen met papa een uurtje zwemmen maar vaker nog waren ze gewoon op de veranda en was Siem aan het spelen in het kleine opblaas zwembadje dat we hadden meegenomen en soms kwam hij even een kusje brengen. Zo lief. Het is zoals het is en ja, in zekere zin is Siem het natuurlijk ook wel gewend dat mama 's middags moet slapen. Het is een peuter. Kinderen passen zich makkelijk aan en vermaken zich snel. 

Hetgeen mij het meeste stress geeft in het dagelijkse leven is die migraine. Dingen afzeggen, onzekere toekomst, schuldgevoelens. Het is soms moeilijk. Wanneer ik een 'goede' week heb, is mijn gemoedstoestand in één keer totaal anders en ben ik veel energieker en positiever. Logisch natuurlijk. Een week of langer elke dag aanvallen hakt er gewoon in. Het zou daarom zo fijn zijn om datgeen wat altijd vervelend en stressvol is, thuis te kunnen laten en dan op vakantie echt te ontspannen en los te laten maar helaas neem je je migraine natuurlijk altijd met je mee. 

Toch heb ik erg genoten op vakantie. Ook al had ik steeds flinke hoofdpijn, het was echt een leuke en geslaagde vakantie. Het plezier dat Siem heeft gehad, zijn schaterlach en rode wangetjes, quality time met mijn mannen, het was het dubbel en dwars waard. Als je zoontje geniet, geniet je als moeder ook. Zo simpel is het. En vaak ging het in de avonden een stuk beter met mijn hoofdpijn en dan was het helemaal relaxen en genieten. En kon ik eventjes weer opladen.  
De chronische migraine bepaald natuurlijk al heel veel in mijn leven en pakt me al heel veel af. Ik wil niet dat het ook nog vakanties gaat afpakken dus ik blijf gewoon mee gaan op vakanties want ik vind toch wel mijn manieren om er vol van te genieten. En wie weet hoe een volgende vakantie weer loopt. Migraine is immers grillig en wisselvallig. Ik ben blij dat we met ons gezinnetje zijn gegaan en we er mooie herinneringen bij hebben gemaakt!