Als chronisch ziek persoon slik je waarschijnlijk regelmatig medicatie. Sommige mensen hebben er veel nodig, andere minder. Je kunt medicatie slikken om je ziekte onder controle te krijgen en te houden, zoals bijvoorbeeld bij reuma of de ziekte van Crohn. Daarnaast kan het zijn dat je (ook) pijnmedicatie neemt, op dagen of momenten dat het anders niet leefbaar is. Er kunnen verschillende redenen zijn waarom iemand zijn/haar medicatie niet inneemt zoals teveel bijwerkingen, negatieve verwachtingen, het vergeten of te weinig motivatie/geloof in de werking. Ook schaamte kan hierin een rol spelen. Mensen willen bijvoorbeeld niet toegeven dat ze medicatie slikken, bijvoorbeeld antidepressiva, omdat ze geen label van ‘depressief persoon’ opgeplakt willen krijgen. Ze zijn bang voor taboes of vooroordelen.
Soms speelt er onbewuste schaamte waardoor mensen ervoor kiezen hun medicatie niet in te nemen. Mensen schamen zich bijvoorbeeld voor hun aandoening of manier van toedienen. Men vindt het vervelend toe te geven dat ze afhankelijk zijn van medicijnen om te kunnen functioneren. Dit komt ook voor bij kinderen, die het bijvoorbeeld gênant vinden hun astmapuffer te gebruiken in het bijzijn van leeftijdgenootjes.
Wat ligt er aan de schaamte ten grondslag? Schaam je je voor wie je bent en wat je nodig hebt, of ligt de schaamte meer op het gebied van wat anderen ervan vinden? Misschien wil je geloven in de kracht van je eigen lichaam en zie je jezelf als zwak wanneer je toch medicatie nodig blijkt te hebben. Vaak is de schaamte een denkbeeld van de persoon zelf en denkt de omgeving er waarschijnlijk helemaal niet zo over. Sociale steun kan helpen om een ander denkpatroon aan te nemen. Het is tenenkrommend maar adviezen over het helen van je lichaam d.m.v. een dieet, meditaties of zelfs je geest, voeden de schaamte rondom medicatiegebruik. Het geeft een patiënt het idee dat hij/zij dus niet sterk genoeg is om het zelf op te lossen. Dat is ook wel een beetje de tendens van de 21e eeuw: geluk is maakbaar en gezondheid heb je zelf in de hand. Onzin natuurlijk.
Toegeven dat je je schaamt is geen zwakte. Integendeel. Erover praten met anderen of een arts/coach kan jou helpen die schaamte te doorbreken. Je hebt er niet voor gekozen een chronische ziekte te hebben. Wanneer iemand een ontsteking heeft, wordt er ook antibiotica genomen, zonder schaamte. Wanneer je lichaam altijd ziek is, is altijd medicatie slikken dus iets wat een begrijpelijk gevolg is. Zonder medicijnen kan het zelfs helemaal fout gaan waardoor je steeds zieker en zieker wordt. Wil je dat jezelf en je lichaam aandoen? Het hebben van een ziekte kan een kwestie zijn van ergens genetisch mee belast zijn, een chemische disbalans of gewoon dikke vette pech. Het kan iedereen overkomen. En om je lichaam te laten functioneren, heb je medicatie nodig. Wees dankbaar dat deze medicatie er is.
Ook in het geval van pijnmedicatie, met name de triptanen bij migraine, hoor je verschillende verhalen. Het is inderdaad niet goed om er te veel van te nemen, het advies is daarom ook zo'n 10 dagen per maand een triptaan te nemen met regelmatig een week niets. (Hierbij mag je dus ook 2 keer per dag een triptaan nemen als dit nodig is, vandaar het advies van 10 dagen in plaats van 10 stuks). Toch kan dit erg lastig zijn wanneer je kampt met chronische migraine. Ik kan er over meepraten! Wanneer je minimaal 15 a 20 migrainedagen per maand heb, redt je het vaak niet met 10 dagen triptanen. Zeker niet wanneer je ook kinderen hebt en werk. Bovendien is het prettig als je nog enigszins een sociaal leven kunt behouden. Het is om depressief van te worden als je (meer dan) de helft van de maand in bed moet doorbrengen met helse migraine aanvallen. Dat is geen leven! Maar juist die balans, van niet teveel triptanen nemen maar toch een fijn leven leiden, is moeilijk voor mensen met chronische migraine. Het kan soms echt een worsteling zijn, waarbij je steeds in tweestrijd zit wanneer je weer een aanval hebt en je al op de 10 triptanen zit terwijl de maand nog niet eens om is! Het gevolg kan zijn dat je het dan maar lang uitstelt, totdat je uiteindelijk toch zwicht (maar dan misschien te laat bent, waarna het medicijn minder goed werkt). Het kan allemaal een gevoel geven van schaamte, zwakheid en afhankelijkheid. Maar feit is dat jij er niet voor gekozen hebt zo vaak te kampen met migraine en het bovendien vaak onmogelijk is zo vaak op bed door te brengen. Ga jezelf niet teveel kwellen. Let op je triptaan inname maar schiet niet meteen in paniek als je eens boven de 10 (dagen) triptanen per maand zit. Dit heeft heus niet direct nadelige gevolgen. Mocht je hier graag meer over willen lezen, kun je in dit artikel nog wat meer lezen over medicatie-afhankelijke hoofdpijn.
Zelf slik ik vrijwel altijd meer dan 10 dagen per maand triptanen. Ik ben zelfs 3 keer gestopt met alle pijnmedicatie (hels!) met nooit ook maar enige verbetering. Een teveel aan triptanen leidt dus niet altijd per definitie tot medicatie-afhankelijke hoofdpijn. Er bestaat zelfs de vraag of er wel een direct causaal verband is maar voorzichtig omspringen met triptanen, en in het algemeen pijnmedicatie, is altijd aan te bevelen.
In dit artikel lees je nog wat meer over (mijn persoonlijke) medicatie stress.
Bronnen: Medapp.nl
Reactie plaatsen
Reacties